تا به حال شده دوست داشتنت را قورت بدی،لبخند بزنی وبی تفاوت باشی؟ شده دلتنگی بپیچه به دلت ، راه نفست رو ببنده، خفه ات کنه، هی دستت بروه سمت گوشی، برش داری ، نگاهش کنی ، پرتش کنی ، شده یک آهنگ برایت بشه روحِ یک لحظه ، بشه خاطره ، و هر چه تکرار بشه دیونه ترت کنه ، شده بری همون جاهایی که با عشقت رفته ی ، چند متر جا را هی بری و برگردی و اشک بریزی و لذت ببری ، همونقدر که اون روز با عشقت لذت بردی. شده قسم بخوری دیگر کاری به کارش نداری، اما یکهو در یه لحظه گوشی موبایل را برداری، پیغامی رو بنویسی بعد انگشتت بره سمت کلمه send، منطقت بمیره ، قلبت تند تند بزند و…send کنی ، شده تمام روز را در انتظار یک جواب، بیقرار باشی .

 آره  شده تا این حد در عشق غرق بشم و عاشقی کنم ؛ تا حد جنون عشق رو تجربه کردم ، همه اینها رو که گفتم با بند بند وجودم حس کردم لمس کردم و از عشق لذت بردم . خوشحالم که تو زندگیم اینقدر با عشق اجین شدم و تجربه ش کردم. با عشق زندگی کردم و از لحظه لحظه عاشق بودنم لذت بردم حتی الان که دارم مثل شمع میسوزم ولی لذت میبرم چون عشق به من انگیزه زندگی کردن میده . میسوزم ولی از عشقم حتی لحظه ای دست نمی کشم ، عاشق این دیونگی هام ؛ چون عشقی که به عشقم دارم پاک و خالصه . چون این حس قشنگ شده تمام زندگم و تمام زندگیم شده عشقم ،

مازیار عشق نابم ؛ با تمام وجودم دوستت دارم وچشم به راه برگشتنتم نفسم .